Blog
Bu bloğa göz attığınıza göre beni tanıdığınızı ve Filistin meselesini önemsediğimi ve o konuda iyi niyetli olduğumu biliyorsunuzdur. Filistin davasında başarı elde etmenin yolunun Filistin adının olumlu çabalarla, teknoloji ile, sanat ile, üretim ile anılmasında olduğuna inandım, fakat hiçbir zaman İsrail'in de o bölgedeki varlık hakkını inkar etmedim. Siyonizm çok insanın inandığı bir ideoloji ve II. Dünyas Savaşı Musevi halkların kendilerine bir yurt edinmeleri önemliydi. O yüzden revizyonist olmamakta ve yeni ihtilaf alanları yaratmamakta fayda var.
Öte yandan Türk televizyonlarına baktığımda, malesef, son 20 senede gördüklerimizle paralel, büyük bir polarizasyon, şovenizm, ve akl-ı selimden uzaklık görüyorum. İsrail yanlısı CNN bile İsrail'e ayırdığı zamanın aynısını Gazze'de kurban olan çocuklara ayırırken, bizim televizyonlarda full revizyonistlik, İsrail düşmanlığı, ve kriz üzerinden İsrail'in varlığını sorgulama, hatta Starbucks/McDonald's gibi markalara saldırılar görüyorum.
Bu topyekün İranlaşma demektir, ve bu akımı desteklemiyorum. Türkiye kuruluş değerlerinden ve fabrika ayarlarından uzaklaşıyor. Atatürk Türkiye'si dünyaya açıktır. Elbette ki eksikleri/ilerlemesi gereken noktalar vardır, ama bu ultra milliyetçi çıkışlar bunun doğru yolu değil, tam tersine, Cumhuriyet'in kuruluşundan itibaren edindiklerimizi tıpkı Osmanlı'nın son dönemindeki ihtilafçı Türkiye'de olduğu gibi, kaybetmemizin reçetesidir.
Türk TV'leri malesef hep böyle oldu. 2010'larda İstanbul'a geldiğimde (ki uzun zaman Türkiye gündemini takip etmemiştim) bir baktım bir anda TV'lerimiz gene ekstrem Kürt açılımlarıyla yeni anormal bir yapıyı Türkiye'de normalleştirmeye çalışıyor. Şimdi gördüğüm kadarıyla da Rusya ekseninde İran'laşıyoruz.
Bunun bir ortası yok mu? Türkiye neden bu kadar dalgalanıyor?
Gidişattan ve iktidardan bu sebeplerden ötürü memnun değilim. Ve Türkiye'deki bu sessizlik, öğretilmiş çaresizlik beni üzüyor. Türkiye derhal Atatürk Türkiye'sine ve tutarlı politikalara geri dönmek zorundadır.